Czas europejski – czas azjatycki
Galerie Lydia Megert, Berno, Szwajcaria,
20 stycznia 1990
Ściany galerii zostały oklejone wyciętymi z czarnego papieru strzałkami zegarowymi. Zawieszono też trzy "wahadła", czyli kamienie na drutach połączonych żyłką, tak aby przy pociągnięciu, wszystkie wykonywały jeden ruch, każde na innej ścianie. W sali znajdowały się też trzy nakręcone budziki: jeden oklejony był banknotami i monetami różnych krajów, drugi miał wyciągniętą na zewnątrz wskazówkę, na którą artysta nakręcał czerwoną nić połączoną z piramidą z klocków. Trzeci został w trakcie akcji roztrzaskany. Warpechowski pełnił w tym otoczeniu rolę dyrygenta, a w finałowym momencie rzucał się z impetem i wrzaskiem na ściany, co skończyło się pęknięciem żebra.
Sam o swojej akcji w skrócie pisał tak:
Dogorywanie czasem, kontemplacja czasu, (czas jako nić), piramida czasu (klocki z dzieciństwa i rozpaczliwa ucieczek od czasu - skoki z rozpędem na ścianę).